لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : پاورپوینت معماری دوره ساسانيان.ppt( قابل ويرايش و آماده ارائه )
تعداد اسلاید 39 اسلاید
قسمتی از متن .ppt :


ساسانیاننطام اداریفرهنگ و تمدندینهای منشعب از دین زرتشتزبان و خطمعماریعلت غایی آثار هنری در ایران ساسانیشاخصه‌های عملکردی هنرهای اسلامی ایرانیهنر حجاری و کتیبه نویسیگچ بری
طاق بستانایوان کوچک و بزرگنقش سوارکاردیوارهای جانبی ایوانصحنه شکارگزارسنگ نگاره دوره قاجارآتشگاه اصفهان
طاق کسریایوان مدائن(طاق کسری) در تاریخ
دوره ساسانیان
روی کار آمدن اردشیر ساسانی
ساسان ، موبدی از دودمان نجبا بود بر آتشکده ی آناهیتا در شهر استخر ریاست داشت . پسرش بابک در شهر خیر در کنار دریاجه ی بختگان حکومت می کرد . بابک پس از ساسان جانشین پدر شد و خود را شاه خواند (208 م) در این تاریخ شهر استخر به دست گوچیهر شاه بازرنگی بود . بازرنگیان در نیسایه که در جهت دیوار های سفیدش در دوره ی اسلامی بیضا نام گرفت ، سلطنت داشتند. چون گوچیهر پادشاه بازرنگی در آن نواحی امیر بزرگ بود ، بابک برای پسرش اردشیر از وی منصب ارگبدی دارابگرد را بگرفت. در سال ( 212م) اردشیر بر گوجهیر قیام کرد و شهر نسا ( بیضا ) را به تصرف در آورد و او را کته و به جای وی نشست. جون بابک درگذشت شاهپور جانشین او شد . میان دو برادر یعنی شاهپور و اردشیر نزاع درگرفت. اردشیر به برادر مهتر خود حسد می برد، اما شاهپور بر اثر اتفاق بمرد و اردشیر در سال 212 میلادر به آسانی جای او نشست سپس اردشیر بر کرمان دست یافت و تا سواحل خلیج فارس پیش رفت. پس از آن شادشاهپور اصفهان را بکشت و روانه ی اهواز شد و سرانجام در جنگ سختی که بین او و اردوان پنجم در هرمزگان درگرفت ، اردوان را شکست داد و با مرگ او سلسله ی اشکانی بر افتاد ( 28 آوریل سال 224م)پس از این نبرد پیروزمندانه به تیسفون آمد و بر تخت نشست. 
معماری
در دورة ساسانی هنر معماری نسبت به مجسمه سازی و نقاشی در درجة اول قرار داشت . آثار اولیة معماری ساسانی شباهت بسیاری به معماری دورة پارتی دارد . از بناهای ساسانی در قرن سوم میلادی ، کاخ اردشیر در فیروزآباد است . یکی از آثار دورة ساسانی طاق کسری است که بقایای دربار معروف خسرو اول و دوم در تیسفون می باشد . این طاق اکنون در کناردجله در نزدیکی بغداد در جایی به نام سلمان پاک قرار دارد . در فاصلة یکصد کیلومتری تیسفون قصر دستگرد قرار داشته خسرو دوم پرویز بوده است . دیگر کاخ شیرین است که خسرو دوم آن را برای زن محبوب خود شیرین بنا کرده است و هنوز آثار آن در شهری به نام قصر شیرین باقی است . یکی از جالبترین آثار تاریخی ، غاری است که در صخره ای در طاق بستان کنده اند و شکارگاه خسرو دوم را نشان می دهد . این آثار در مدخل شهر کرمانشاهان هنوز باقی است . یکی از آنها شاپور اول را نشان می دهد که والرین در جلوی او به زانو درآمده و سیریادیس امپراتور جدید روم در حال احترام به پیش شاپور ایستاده است . در غار شاپور نیز مجسمة بزرگی از شاپور اول پیدا شده که اکنون در آن غار برپا است. 
علت غايی آثار هنری در ايران ساسانی
محتواي هنر در ايران باستان - بخصوص در عهد ساساني - به طور کامل طبقاتي بود و سه مقصد عمده را پی مي‌گرفت.
اول آنکه هنرمندان در اين دوره پيوسته در عظمت بخشيدن به حكومت ساساني مي‌كوشيدند و - به بياني ديگر - می توان گفت كه «آرمان گرايی در اجرا» سرلوحه خواست هنرمند قرار داشت. مشخص است كه در اينجا از آن فرديتِ سيال و خلاق هنرمند اثر و خبري نيست؛ چه او وظيفه دارد تا همگان و همگنان در برابر آنچه او مي‌آفريند به حيرت واداشته شوند و به تكريم حكومت بپردازند. به طور يقين، در هنر ساسانی علايق و سلايق گروه محدودی از جامعه لحاظ مي‌شد و هنرمندان - به اعتبار اينكه تا چه حد در برآورده‌سازي آمال دربار و حلقه‌هاي متصل به آن سهم داشته باشند - در برابر نظر و تشويق اربابان قدرت بودند.  معماری ساسانی نیز، با گنبدها و ايوانهای باشكوه و عظيم، در صدد نمايش دادن شكوه و عظمت حكومت بود. اين معماری تا حدودی ريشه‌ها و شيوه‌هاي خود را از معماري هخامنشي و تا حدودی از شيوه‌های هنری و معماری يونان باستان برگرفته بود. از بناهای معروف ‌این دوره می ‌توان به كاخ اردشير در «فيروزآباد» و قصر پادشاهان ساساني در «تيسفون» (نزديكی بغداد) اشاره كرد.
دوم آنکه هنر در دوره ساساني توجيه و تبيين و تفسير اصول اعتقادی آن دوره بود، به نحوی که يكي از محورهای مهم‌ نگرشي هنر ايراني – بهدینان - تنازع و تعرض ايزدان و اهريمنان است كه در عقايد اوستايی و اساطيری ايرانيان اهميت بسزايی دارد.
ايرانيان باستان همواره با تاريكي در ستيز و با نور در وفاق و وفاداري به سر مي‌برده‌اند. اهورا مزدا منبع و مبدأ نور و اهريمن، از آن حيث كه به جهان جسماني نزديك است، مبدأ تاريكي است. اتصال دو عالم جسماني و روحاني به واسطه عالمی برزخی و بينابيني است كه ايرانيان باستان در تصوير كردن آن مي‌كوشيدند. اين‌گونه تلقی در هنر ماني - كه خود التقاط و اختلاطي از هنر مسيحي و بودايي و تفكر ثنويت‌گراي دین باستان ایران است - به اوج مي‌رسد. هنر ماني در نقاشي به كمال رسيد و كتاب مصورش به نام «ارتنگ» يا «ارژنگ» معجزه دين او به شمار مي‌آيد. بنا به تلقي مانويان، هر آنچه در عالم زيباست، شايان پرستش است. سوم آنکه هدف ديگر هنر مفرح كردن و لطافت بخشيدن به زندگاني طبقات حاكم بود. اين هدف را هم ادبيات و هم موسيقي به جد پی مي‌گرفتند. برای نمونه، داستان خسرو و غلام او امروزه برای تاريخ‌نويسان سندی تاريخی به حساب مي‌آيد و از رهگذر خواندن آن مي‌توانند دربار ساسانی را تجربه كنند، ولی در آن دوران سرگرمیهای فراواني داشت. داستان «گفتگوي بز و خرما» و همچنين «كتاب شطرنج» هر دو از كتابهاي سرگرم كننده آن زمان به حساب مي‌آيد. كتاب «كليله و دمنه» هم از كتابهای معروف اين دوران است كه طبيبي درباري به نام «برزويه» آن را از هندي به فارسي برگرداند. «كارنامه اردشير بابكان» نیز داستان مبارزه‌هاي او برای رسيدن به پادشاهی و تخت و تاج است.  هنر ساساني - به طور كلي - در خدمت دربار بود و هنرمندان خدمتگزارانی بودند كه اراده هنری خود را مصروف خوشامد و پسند درباريان و برجسته‌سازی احوالات و ذكر اوصاف فرمانروايان كرده بودند. البته گاهی مايه نخستين برخی از داستانهايی كه در ادبيات ساسانی به چشم مي‌خورد از فرهنگ عامه گرفته مي‌شد، اما اين به علت رويكرد مردمي هنر و ادبيات نبود؛ زیرا در مجموع آثار هنري براي التذاذ و انبساط خاطر اميران و اعيان پديد مي‌آمد.
شاخصه‌هاي عملكردي هنرهاي اسلامي ايرانی
حاملان هنر، از حدود جغرافيايي متفاوت، هر يك با زبان ذوقی خاص خود بر اندوخته‌هاي هنر اسلامي ايراني - به مرور زمان - افزودند و با انعطاف و عشق از ذهنهاي گرانسنگ ديگر نيز بهره‌مند شدند؛ تا جايي كه مي‌توان گفت هنر اسلامي ايراني در گذر تاريخ همواره در سه محور حضوری درخشان داشته است: 1-دريافت هوشمندانه آن بخش از عناصر هنري سرزمينها و مللي كه با نگرش توحيدي همسو بوده اند. 2- توسعه زيباشناسانه و كارامد آن عناصر 3- انتقال سخاوتمندانه و مؤثر آن به نسلها و عصرهاي ديگربا طلوع اسلام، از آنجا كه مردم ايران با اشتياقی فزاينده‌تر از هر ملتي دين جديد را پذيرفتند و در مقابل آن سر تعظيم فرود آوردند؛ از این رو، ورود مضامين آسماني اسلام را در نگاره‌هاي ايراني وسيعتر از عرصه‌های جغرافيايی ديگر مشاهده مي‌كنيم. اين هنر در فراز و نشيب تاريخی خود تاكنون دوره‌های مختلفی را پشت سر نهاده و در هر دوره - با توجه به نوع حكومت، محل پايتخت، نيازهاي اجتماعي، تأثيرهاي فرهنگي محيط - ويژگيهاي خاصي را كسب كرده است. اين ويژگيها را با عنوان «مكتبهای هنر نگارگری» مي‌شناسند. 
هنر حجاري و کتيبه نويسي
نقوش برجسته موجود از دوره پارتها در شوش، تنگ سروک، بيستون و ... نشانگر تنزل هنر حجاري اين دوره نسبت به دوره قبل و بعد از خود، يعني دوره هخامنشي و ساساني است در اين دوره حجاريها هخامنشي، ( تخت جمشيد) ، مي باشند و برجستگي نقوش نسبت به نقوش برجسته ساساني بسيار کم است. بيش از آنکه نقوش حجاري شده باشند، کنده کاري شده اند. و به علت نامرغوب و سست بودن سنگها، آنها به مرور زمان دچار فرسودگي و تخريب شده اند و صدمه بسياري به نقوش وارد آمده است. وجود کتيبه هائي بر اين نقوش برجسته و همچنين بر قطعات پوست آهو کشف شده از منطقه اورامانات کردستان و سفال نوشته هاي نسا، حاکي از استفاده از خطوط يوناني، آرامي و پهلوي اشکاني، در اين دوره است. کتيبه يوناني بدست آمده از نهاوند ( در سال 1322) ادامه سنت استفاده از خط و زبان يوناني را ، که از زمان سلوکيها آغاز شده بود، و در دوره پارت ادامه يافت، نشان مي دهد. اين کتيبه ، مربوط به آنتيوخوس سوم، پادشاه سلوکي است و در 32 سطر به خط يوناني قديم، بر روي سنگي به ابعاد 46× 85 سانتيمتر نقر شده است. متن اين کتيبه پيرامون عنوان واختياراتي است که شاه نامبرده به ملکه و خواهر خود لااوديسه مي دهد. نقش برجسته اي با کتيبه آرامي از شوش يافت شده است. اين نقش برجسته بر روي سنگ آهکي نامرغوب با کيفيت ضعيف هنري، کنده کاري شده است. با اين حال، آن به عنوان يک سند معتبر تاريخي دوره پارت، داراي اهميت بسيار است. در اين نقش برجسته اردوان پنجم به حاکم ( يا شترپاون) شوش حلقه قدرت ( سلطنت ) اعطاء مي کند
گچبري 
از آنجائيكه مراكز عمده تمدن ساساني شهرهايي واقع در دشتهاي ايران و دور از معادن سنگ بود است. گچبري هاي تمام رنگي با تكنيك قالبي به ديوار و سقف بناها الصاق مي شد و كاربرد آن، بيشتر در دوره سلوكي و پارتي از طريق يونان و روم به ايران راه پيدا كرد و به مرور زمان خصوصيات شرقي خود را بازيافت . نقش مايه ها و طراحي هاي بكار رفته در گچبري ها به صورت نقوش گياهي شامل گل و بته, پالمت, انار, انگور, طرح هاي هندسي و جانوري بشكل گراز, آهو, مرغابي و نقوش انساني با موضوعات شكار, ضيافت, نقوش شاهانه و نقوش آييني با تكنيك قالبي بوده است.
نمونه هايي كه از گچبري هاي اين دوره باقي مانده به صورت قسمتي از گچبري هاي مربوط به طاق ها, پايه ستون و تزيينات الصاقي به ديوارها, با نقوش از قبيل گل و بته, نقوش آهو و قوچ و گراز و نقوش انساني از منطقه حصار دامغان است از ناحيه چال ترخان ري در جنوب تهران نيز در اواخر ساساني گچبري هاي به دست آمده كه پيوندي بين گچبري ساساني و اسلامي است. اين نمونه ها به صورت تصوير شكار بهرام پنجم يا بهرام گور با آزاده و نقش صورت آناهيتا كه الهام گرفته از الهه هاي باروري مانند ايشتار است. اين گچبري ها داراي ويژگيهاي خاص دوره ساساني بوده و نمونه هاي ديگري كه با نقوش گل و بته و نقوش هندسي به صورت مكرر و قالبي تكرار شده, همچنين نيم تنه هاي گچي شاهان ساساني و مجسمه هاي كوچك كودكان و زنان كه از حاجي آباد فارس بدست آمده است.
هنر سفالگري
سفالينه هاي اين دوره در مقايسه با سنن كهن سفالگري ايران و بدليل استفاده از ظروف فلزي از كيفيت چشمگير و بسيار بالايي برخوردار نيست. مراكز عمده سفال سازي در دوره ساساني عبارتند از شوش, ري, دامغان, قصر ابونصر (فارس), گيلان, منطقه سيستان و مكران در ايران و نينوا. تيسفون, كيش و بين النهرين در خارج از ايران.
از شكلهاي متداول سفالينه در اين دوره مي توان به كوزه هاي نسبتا" بزرگ با گردن كوتاه و بدنه مدور با دسته يا بدون دست, كوزه هايي با دهانه گلابي شكل و دسته عمودي, كوزه هاي سه پايه , قمقمه هاي مسافرتي با دسته هاي مدور. كاسه ها و پياله هاي دسته دار, صافي هاي سفالي, ظرفهاي سفالين بشكل حيوانات, پيكرك هاي سفالين از زنان , مرد طبل زن, پي سوزهاي مختلف اشاره نمود. بعضي از اين سفالينه ها بدون لعاب و برخي داراي لعاب سبز و آبي فيروزه اي و در مواردي شيري و قهوه اي رنگ مي باشند.
....