دانلود مبانی نظری و پیشینه پزوهشی محافظه کاری سود و محافظه کاری ترازنامه ای(فصل دوم) در 79 صفحه در قالب word , قابل ویرایش ، آماده چاپ و پرینت جهت استفاده.

مشخصات محصول:
توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)

کاربردهای مطلب:
منبعی برای فصل دوم پایان نامه، استفاده در بیان مسئله و پیشینه تحقیق و پروپوزال، استفاده در مقاله علمی پژوهشی، استفاده در تحقیق و پژوهش ها، استفاده آموزشی و مطالعه آزاد، آشنایی با اصول روش تحقیق دانشگاهی

قسمتهایی از مبانی نظری:

مقدمه
براساس مفاهیم نظری گزارشگری مالی، اطلاعاتی مفید است که دارای خصوصیت کیفی مرتبط با ماهیت و محتوای اطلاعات باشد که شامل مربوط بودن و قابلیت اتکاست. احتیاط یا محافظه کاری یکی از ویژگی های اصلی قابلیت اتکاست. لازمه قضاوت حرفه ای جهت دستیابی به اطلاعات و صورت های مالی سودمند، قدرت مانور و مقدار اختیارات مدیر در زمینه حسابداری مالی است.
هیئت تدوین استانداردهای بین المللی احتیاط را این گونه تعریف می کند «لحاظ کردن میزانی از هوشیاری در قضاوت به هنگام برآورد در شرایط غیرقطعی بطوری که دارایی ها یا درآمدها بیشتر از واقع و تعهدات و مخارج کمتر از واقع جلوه نکنند.»
واضح است که ویژگی احتیاط، از برآورد های حسابداری فرصت جویانه ی مدیریت که ممکن است، قابل اطمینان بودن صورت های مالی و حتی در طولانی مدت، استمرار و تداوم فعالیت را مختل کند، جلوگیری می کند. فروپاشی شرکت انرون در دسامبر 2001 در ایالات متحده و کلاهبرداری مالی 2003 در شرکت پارمالت در ایتالیا و و ورلد کام ، از نمونه های به مخاطره افکندن موجودیت شرکت به دلیل برآورد های حسابداری فرصت جویانه و نامشروع است (Wendt, 2010, 5).

از طرف دیگر، در صورتی که مدیریت تصمیم بگیرد تا دائماً درآمدها و سودها را دست کم و مخارج و زیان ها را دست بالا بگیرد، آنگاه این مساله یک نمایش بیش از حد محافظه کارانه از موقعیت و کارایی مالی خواهد بود.
شرکت هایی که سهام آنها کمتر از واقع قیمت گذاری شده اند بیشتر در معرض ادغام و یا تحصیل دیگر شرکت ها قرار دارند که باعث می شود حسابداری محافظه کارانه به صورت تهدیدی علیه تداوم فعالیت آنها به نظر آید. علاوه بر این، در هر موقعیتی تصمیمات حسابداری مدیریت که به ویژگی احتیاط مربوط می شوند با ویژگی کیفی بی طرفی در تضادند. یک شکل افراطی تر لحاظ کردن احتیاط در صورت-های مالی، عملکرد محافظه کاری در حسابداری (حسابداری محافظه کارانه) توسط مدیریت است. یک تعریف محافظه کاری حسابداری رایج : تمایل حسابداران به بازبینی بیشتر جهت شناسایی اخبار خوب به جای اخبار بد در صورت های مالی است(Wendt, 2010, 5).
محافظه کاری حسابداری یک رویکرد محتاطانه غالب نسبت به قضاوت حرفه ای در برآوردها و روش های حسابداری است. مدیریت در مورد چگونگی لحاظ کردن مسئولیت اختیاری خود از طریق به-کارگیری معیارهای سخت گیرانه تر برای شناسایی سود نسبت به زیان، یک دیدگاه محافظه کارانه اتخاذ می-کند. به دلیل وجود این عدم تعادل در زمان شناسایی اخبار بد در برابر اخبار خوب (زیان در برابر سود)، ارزش دفتری و درآمدهای حسابداری در حساب های مالی کمتر از واقع در نظر گرفته می شوند.
از جمله مقالاتی که در این سال ها به طور ویژه خود را معطوف به محافظه کاری کرده اند، می-توان به باسو (1997)، بیور و ریان (2000) و واتز (a,b 2003) اشاره نمود(Price, 2005).
استانداردگذاران، سرمایه گذاران و دانشگاهیان به خاطر تاثیر قابل توجه محافظه کاری بر حسابداری توجه زیادی به محافظه کاری دارند(Watts,2003a, 208).
اصل تطابق هزینه با درآمد، به شناسایی و اندازه گیری درست سود هر دوره مالی توجه دارد و با اندازه گیری درآمد هر دوره مالی هزینه های انجام شده برای کسب این درآمد مشخص و با آن مقابله می-شود، تا سود دوره مالی تعیین شود. به عبارت دیگر، به موجب اصل تطابق هزینه با درآمد، هنگامی که رویداد مالی موجب درآمد در دوره مالی می شود، تاثیر آن رویداد بر هزینه همان دوره مالی شناسایی می-شود (حساس یگانه، 1381، 226).
وقتی که شرکتی روش حسابداری محافظه کارانه را بر می گزیند، تا حدی درآمدهای دوره جاری با هزینه های دوره آتی منطبق می شوند. چنین تطابق محافظه کارانه ای نوسان بیشتری را در سود ایجاد می کند، در نتیجه ممکن است سود ها ناپایدارتر شوند(Paek, Chen and Sami , 2006, 1).
در ادبیات حسابداری دو ویژگی مهم محافظه کاری مورد بررسی قرار گرفته است: یکی وجود جانب داری در ارائه کمتر از واقع ارزش دفتری سهام نسبت به ارزش بازار آن که توسط فلتهام و اولسون (1995) مطرح شده است و دیگری، تمایل به تسریع بخشیدن در شناسایی زیان ها و به تعویق انداختن شناسایی سودها که توسط باسو (1997) عنوان شده است(Price, 2005, 9).
معیاری که توسط فتهام و اولسون (1995) بیان گردید، بیان کننده نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری سهام است و معیاری که باسو (1997) ارائه نمود معیار عدم تقارن زمانی سود است. بدین استدلال که بازده های سالانه سهام دربردارنده اخبار به دست آمده درطول سال هستند، این تعریف از محافظه کاری رابطه سود- بازده را تحت تاثیر قرار می دهد. باسو با استفاده از رگرسیون بین سود و بازده سالانه نشان می دهد که واکنش سود نسبت به بازده های منفی ( اخبار بد ) بیشتر و به هنگام تر از واکنش سود نسبت به بازده های مثبت ( اخبار خوب ) است. محافظه کاری عبارت است از شیوه و روشی که سود در پاسخ و واکنش به اخبار بد کاهش می یابد ولی در پاسخ به اخبار خوب افزایش نمی یابد(Ryan, 2006). هدف این تحقیق بررسی وجود رابطه بین معیار عدم تقارن زمانی سود به عنوان معیار محافظه-کاری سود و زیانی و نسبت (P/B) بعنوان معیار محافظه کاری ترازنامه ای، بعنوان دو تعریف اصلی از محافظه کاری می باشد.

محافظه کاری سود و زیانی
باسو این گونه شفاف سازی می کند که محافظه کاری اخبار بد را زودتر از اخبار خوب منعکس می کند، که به طور ضمنی نشانگر اختلافات سیستماتیک زمانی پایداری سود است. او اذعان دارد که سود، اخبار بد را زودتر و کامل تر از اخبار خوب منعکس می کند. بدلیل اختیارات مدیریتی و یا بدلیل استانداردهای حسابداری، هزینه ها و زیان فوراً در صورت سود و زیان قابل شناسایی است. در حالی که برای شناسایی درآمد و سود، نیاز به بررسی بیشتر می باشد. در نتیجه نیازمندی های بررسی نامتقارن خالص دارایی ها و درآمدهای حسابداری، دائماً دست کم گرفته می شوند(Wendt, 2010, 22).

محافظه کاری حسابداری از طریق اقلام تعهدی درآمدها محقق می گردد(Pae, 2007, 681). زمانی که مدیر انتظار یک خبر بد را در آینده می کشد، محافظه کاری فوراً زیان احتمالی را برآورد کرده و شروع به اصلاح اقلام تعهدی می نماید. از طرف دیگر مدیریت زمانی که بررسی های قوی در مورد چشم اندازهای مثبت وجود دارد، فقط تغییرات تعهدی مثبت را اعمال می کند. به دلیل این عدم تقارن تعهدات انباشته خالص در طول زمان منفی خواهد بود (Wendt, 2010, 22).

محافظه کاری ترازنامه ای
فولتهام و اولسون (1995) رویکرد متفاوتی را برگزیده و محافظه کاری را بدین صورت تعریف می کنند: «ارزیابی کمتر از واقع دائمی رقم ارزش دفتری، با توجه به ارزش بازار شرکت». برخلاف روش باسو که به توزیع سودها، تغییرات تعهدی و جریانهای نقدی تمرکز دارد، فولتهام و اولسون، ارزش دفتری را با ارزش بازار مرتبط می سازند. این روش تعیین حضور محافظه کاری حسابداری، به محافظه کاری ترازنامه ای معروف است(Wendt, 2010, 23).
خارج قسمت ارزش بازار به ارزش دفتری نسبت بازار به دفتر (P/B) بیانگر میزان محافظه کاری حسابداری است. (P/B) بزرگتر از یک نشان دهنده وجود محافظه کاری است و هر چه این عدد بیشتر باشد میزان محافظه کاری حسابداری بیشتر است. شیوه دیگری که اغلب برای تخمین ارتباط ارزش دفتری با ارزش بازار مورد استفاده قرار می گیرد، مدل رگرسیون اولسون است. این مدل رابطه بین ارزش بازار خالص دارایی ها و ارزش حسابداری خالص دارایی ها (ارزش دفتری+ سود حسابداری) را می سنجد.
معتبر بودن تئوری بازار کرا (EMH) اساس مشروعیت نسبت MTB یا همان (P/B) است، ارزش بازار، تقریب درستی از ارزش فعلی جریان نقدی آینده یا همان ارزش شرکت است. به هنگام رخداد بی نظمی در بازار سرمایه قیمت سهام دیگر بیانگر تقریب دقیق ارزش منصفانه شرکت نیست. به عنوان مثال، بحران مالی جهانی 2008 آشفتگی زیادی در بورس سهام ایجاد کرد و به افت عظیم شاخص های بورس منجر شد(Wendt, 2010, 23).

قسمتهایی از پیشینه پژوهش:

- با مروری بر ادبیات و پیشینه تحقیقات انجام شده طی سال های اخیر، می توان به اهمیت محافظه کاری به عنوان یکی از مسائلی که از جنبه های گوناگونی قابل مطالعه است، پی برد. تا اینجا به تحقیقاتی اشاره شد، که طی سال های اخیر محافظه کاری را طی زمینه های مختلفی همچون حاکمیت شرکتی، مسائل نمایندگی و تضاد منافع بین سهامداران و بستانکاران و وضعیت و ترکیب اعضای هیأت مدیره مورد بررسی قرار می دادند. علاوه بر این زمینه ها، محافظه کاری طی این سال ها از جهات دیگری نیز مورد بررسی قرار گرفتند، که در ادامه به این موارد اشاره می شود و خلاصه ای از تمام این تحقیقات در جدول (2-1) نشان داده می شود.

- بررسی میزان محافظه کاری در میان شرکت ها نیز یکی از مواردی است، که مورد توجه محققان قرار گرفته است. کوون (2002) با بررسی میزان محافظه کاری در میان شرکت های دارای فن آوري بالا و شرکت های دارای فن آوري پایین و همچنین بررسی مربوط بودن ارزش اطلاعات مالی و محافظه کاری در حسابداری به این نتیجه رسید که نخست، هنگامی که از چندین جانشین برای محافظه کاری در تحقیق استفاده شود، میزان محافظه کاری در طول دهه 1990 میلادی در میان شرکت های با فن آوري بالا، بیشتر از شرکت های با فن آوري پایین است و دوم، با استفاده از یک مدل رگرسیونی دریافت که رابطه بین بازده های تعدیل شده انباشته و متغیرها در فروش ها هنوز برای شرکت های با فن آوري بالا ضعیف تر از شرکت های با فن آوري پایین است. بنابراین او نتیجه گرفت که شرکت های با فن آوري بالا از لحاظ مربوط بودن اطلاعات مالی، ضعیف تر از شرکت های با فن آوري پایین هستند(Kwon, 2002).