لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : پاورپوینت تعاریف و ماهیت پست مدرنیسم.ppt( قابل ويرايش و آماده ارائه )
تعداد اسلاید 114 اسلاید
قسمتی از متن .ppt :


برخي از فلاسفه پست مدرن، مانند فرديک جيمسون و ژان بودريار ، مرحله پست مدرن را يک حالت « روان پارکي تازه زمان و فضا» توصيف کرده اند . کريگ اونئر و کنت فرامپتون ، آن را « رويدادي » مي دانند که « درست در استانه سقوط حماسه و سيطره مدرنيسم اتفاق افتاد» روزاليند کراوس و داگلاس کريمپ، آن را « گست از قلمرو زيبايي شناسي مدرنيسم» تعريف کرده اند و ادوارد سعيد و گريگوري آلمر ، در آن به ديده « مضمون فراانتقادي » و « سياست تعبير و تفسير امروز» نگاه مي کنند . هدف از آوردن اين نمونه ها آن است که از يک سو بر تعريف ناپذيري پست مدرن اشاره کنيم و از سوي ديگر بر ماهيت هر دم تغيير يابنده آن انگشت بگذاريم . دگرگوني پست مدرنيسم چنان با شتاب صورت مي گيرد که به جرات مي توان گفت ، پست مدرنيسم امروز با آن چه در آغاز به اين نام خوانده مي شد و حتي با پست مدرنيسم ده پانزده سال پيش بسيار فرق دارد .
ماهيت پست مدنيسم چنان است که دائم چهره عوض مي کند و براي روز آمد بودن بررسي ها بايد از آخرين دگرگوني ها و نظرگاه هاي آن آگاهي داشت .


پست مدرنيسم نه سبک و مکتب و مشرب است و نه مهارت و تفنن، بلکه نامي است که بر يک جنبش در فرهنگ کاپيتاليستي پيشرفته گذاشته شده است . پست مدرنيسم شرايط تازه يي است که ادعا مي کند دوران مدرنيته به پايان خود رسيده است واينک ما در فرهنگ معاصري زندگي مي کنيم که نه تنها پست مدرن است بلکه در آن حتي به « پايان تاريخ » اشاره مي شود .
مدرن برگرفته از واژه لاتين « هم اکنون» است . آيا با توجه به همین معنی میتوان گفت پست مدرن یعنی « بعد از هم اکنون » ؟ يکي از دشوارهاي تعريف پست مدرنيسم از همين تعبير « هم اکنون » و بعد از هم اکنون سرچشمه مي گيرد . يعني آمادگي ذهن براي پذيرش چيزي فراتر از هم اکنون ، از ديدگاه ژانفرانسواليوتار، چست مدرن ، از نظر زماني ، دنبال مدرن نمي آيد بلکه مدرنيته همواره حامل پست مدرن خود هم هست .

ليوتار پست مدرن را بخشي تفکيک ناپذير ازمدرن مي داند و برآن است که هر مکتبي با مکتب هاي پيش از خود به مبارزه برخاسته و در تضاد با آن بوده است . اگر اين نظريه را بپذيريم، ناگريز از پذيرش اين هم هستيم که خود « مدرن» هم« پست» چيزي بيش از خود بوده است . مدرن ، رفته رفته به سبب ذات و ماهيت مدرن بودن، در مقام مبارزه با باورهاي خود برآمد و ناگريز پست مدرن باشد که پيشتر ، پست مدرن بوده است و با اين حساب پست مدرنيسم ، درپايان مدرنيسم نيست بلکه در آغاز آن قرار مي گيرد . همان گونه که پست امپرسيونيسم در آغاز مدرنيسم بود، نه در پايان آن .

پست مدرنيسم در آغاز جنبشي بود بر ضد انديشه هاي سلطه جويانه يي که غرب، از فرهنگ و تمدن در ذهن داشت . مي خواست تمام نژادها و قوميت ها و طبقات را در بگيرد و از همين رهگذر هم بود که کوشيد تا اين جا و آن جا چيزهايي را از سنت و مدرنيسم دست چين کند و به هم بيامزد ، اما درفرايند اين کار، ذات و ماهيت خود آن نيز دگرگون شد .

برخي از رويدادهاي کليدي علمي ، فرهنگي – اجتماعي وروشنگري دو دهه گذشته که نه تنها پايه و اساس مدرنيته راويران کرد ، بلکه هويت و ذات پست مدرنيسم را نيز دستخوش دگرگوني کرد عبارت بودند از:

1_راز زدايي از عينيت علمي در نوشته هاي تامس کوهن ، پال فيرابند و يک سلسله از منتقدان مارکسيست که به انقاد از علوم پرداختند.
2_فرو ريختن همه سويه فلسفه سنتي غرب و کاسته شدن از اعتبار آن در نوشته هاي نسل تازه اي از فلاسفه مانند لودويک ويتگنشاين و ژاک دريدا و ؤان بودريار و ريچارد رورتي و..
3_تاکيد بر مرزناپذيري فيزيک کوانتوم و رياضيات
4_تاکيد بر گسست و ناهمساني و عدم تداوم و حضور تفاوت هاي انکارناپذير در تاريخ نوشته هاي ميشل فوکو يکي از نمونه هاي بارز اين تاکيدهاست
....