لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : مقاله وتحقیق
نوع فایل : .doc( قابل ويرايش و آماده ارائه )
تعداد صفحه 7 صفحه
قسمتی از متن .doc :


پیشینه تحقیق
فریتاس و همکاران (2012) طی آزمایشی بیان کردند که تغذیه با گلیسرین منجر به بهبود عملکرد جوجه ها تا 7 روز می شود. آنها در این مطالعه اثرات تغذیه با گلیسرین بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی را فقط در فاز پری استارتر (1تا 7 روزگی) و یا برای کل دوره (1 تا 42 روزگی) مقایسه کردند. جوجه ها از کنجاله ذرت- سویا به عنوان جیره پایه و از سطوح 0، 5 و 10% گلیسرین استفاده کردند. آنها از جوجه های گوشتی نر در این آزمایش با 5 تیمار و 7 تکرار استفاده کردند. در فاز پری استارتر (1 تا 7 روز) جیره های گلیسرینی بدون اثر منفی بر دریافت خوراک منجر به بهبود دریافت وزن و ضریب تبدیل خوراک شدند. این بهبودی بعد از سن 14 روزگی ادامه نداشت. چنین بیان شد که گلیسیرین دارای اثر واضحی بر کاهش محتوای ماده خشک کل بدن جوجه ها در 7 روزگی داشته است. جوجه های تغذیه شده با 10% گلیسرین برای کل دوره ی آزمایشی، دارای اندیس تولیدی کمتری بودند. تولید لاشه و چربی زیرشکمی، تحت تأثیر تیمارها نبودند. زمانیکه جوجه ها از 10% گلیسرین به مدت 42 روز استفاده کردند، رطوبت بستر افزایش یافت. جیره های حاوی 5 یا 10% گلیسرین در فاز پری استارتر یا 5% گلیسرین تا 42 روزگی برای جوجه های گوشتی مناسب می باشند.
گوئرو و همکاران(2011)
Guerra et al.(2011)
برای ارزیابی سطوح مختلف مخلوط گلیسرین خام در تغذیه جوجه های گوشتی بر عملکرد، تولید لاشه و ترکیب لاشه دو آزمایش را انجام دادند. آنها از 960 جوجه گوشتی 21 روزه توزیع یافته در طرح کاملاً تصادفی با 6 سطح از مخلوط گلیسرین خام (0، 2، 4، 6، 8 و 10%) و 5 تکرار با 32 جوجه در هر تکرار استفاده کردند. در آزمایش اول، برای دوره رشد (22 تا 42 روز) اثر خطی در سطوح مخلوط گلیسرین خام روی دریافت خوراک و اثر غیرخطی بر افزایش وزن، میانگین وزنی و ماده خشک بستر در 42 روزگی مطرح بود. هیچ اثری بر تولید لاشه مرغان گوشتی مشاهده نشد. در آزمایش دوم، در دوره ی آغازین (1 تا 21 روز) یک اثر افزایشی خطی برای دریافت خوراک و ضریب تبدیل خوراک مطرح بود. همان حالت فقط برای ضریب تبدیل خوراک در دوره ی 1 تا 42 روزگی مشاهده شد. برای تجزیه ترکیب شیمیایی مرغان هیچ اثری برای تمامی متغیرها مشاهده نشد. رطوبت بستر در روزهای 21 و 42 بطور خطی افزایش یافت. هرچند بایستی استفاده از مخلوط گلیسرین خام از نظر اثرش بر عملکرد بهتر جوجه های گوشتی به خوبی ارزیابی شود.
لین و همکاران(1976) سعی کردند تا اثر 5/20 و 2/42% از انرژی جیره ای جایگزین شده با گلیسرول را بر عملکرد جوجه های گوشتی را تعیین کنند.جوجه های گوشتی با جیره های حاوی گلیسرول به مدت 3 روز یا 3 هفته تغذیه شدند. در انتهای هفته ی 3 آزمایش، آنها چنین یافتند که افزودن 1/42% گلیسرول اثر معنی دار منفی بر دریافت خوراک از خود نشان داد
(p<0.05)

درحالیکه هیچ تفاوتی بین گروه های تغذیه شده با 5/20% گلیسرول مشاهده نشد.
مکلی و همکاران (2011) در آزمایشی گلیسرول خام بدست آمده از بیودیزل را آزادانه در اختیار جوجه های گوشتی با دوره تغذیه و آزمایشی 21 روز قرار دادند. مطالعه به شکل یک طرح فاکتوریل 2×3 با 3 غلظت از گلیسرول (33،67،100) از دو منبع،
A
و
B
و گروه شاهد انجام شد. جیره ها طوری فرمول بندی شدند تا دارای انرژی قابل متابولیسم ظاهری
MJ/kg
95/12 (با فرض
MJ/kg
6/14 برای گلیسرول) باشند. هیچ اثر معنی داری رخ نداد، بنابراین اثرات بحث شدند. در روز 14-7، ضریب تبدیل خوراک پاسخ خطی معنی داری را با افزایش سطوح گلیسرول نشان داد. هرچند برای روزهای 28-21 و 28-7 پاسخ های غیر خطی برای ضریب تبدیل خوراک مشاهده شدند. قابلیت هضم گلیسرول در جوجه های دریافت کننده ی
g/kg
67 و 100 جیره ی بر پایه ی گلیسرول در مقابل جیره های بر پایه ی
g/kg
...